Dag 1 maandag 12 sept. 2016
Eén rood flapje
Theo aanwezig om 18:00 De heren Andrew en Patrick waren reeds aan het warm slaan voor hun partij die pas om 19:00 gepland stond. “Zozo, heren, professioneel, hoor!!” zei, Theo. “Nee, nee, zo is het niet bedoeld. Wij willen gewoon eerder starten – als dat mag van de wedstrijdleider – want wij hebben nog een andere verplichting vanavond” was het antwoord. ”NO PROBLEM mannen”. Ja mensen, het KAN in Almere! Althansbij LTC Waterwijk. Inmiddels is het 19:55 uur en staat het 5-5 met nog een grote kans op een 3e set….. Theo: "Ik zie pas één rood flapje op het scorebord aan de kant van Andrew, Patrick". Patrick: "Die andere komt er zo aan!". Nou, nee dus, want het liep al tegen negenen toen de heren hun tie-break in de 2e set afmaakten, met winst voor Andrew. En snel weg waren ze voor iets met voetbal.... Klasbakken, hoor. Daar krijgt iemand het nog zwaar tegen volgende week in de kruisfinale.
EHBO
Nog tijdens de wedstrijd op baan 1 kwam plots Sandra Vega met een klein halfhuilend meisje - Sanne heet ze - naar de wedstrijdleiding ... "snel Theo, EHBO spullen nodig" ... Nou dat was bijna voor het eerst in 8 jaar CK tijddat wij bloed zagen op het Park .... Gelukkig wist Theo uit ervaring van zijn jeugd in Indonesië dat je allereerst de wond gewoon met water moet schoonmaken, dus werden de dames richting waterkraan bij baan 5 gestuurd, waar Hanky Panky duidelijk hoorbaar zijn tennislessen aan het geven was aan talentvolle jeugd. Intussen een sprintje van Theo naar de kantine voor EHBO-spul. Wow, wat was dat kastje (met een rood kruis) vol zeg! Met van alles en nog wat. Toen met schaar en pleister terug naar het zenuwcentrum van de wedstrijdleiding, alwaar Sandra al een ander EHBO kastje met een rood kruis had opengetrokken...met een rood kruis er op, en daar de wondermiddelen BIOGAZE (een of ander verbandgaasje) en een Betadine-oplossing had gepakt voor het gewonde knietje van Sanne. Natuurlijk controleerde zij eerst de houdbaarheidsdatum. Bij de BIOGAZE stond duidelijk: "Niet gebruiken na 1994 !" Natuurlijk leverde dat een lachsalvootje. Meteen kijken bij de Betadine, en die viel relatief mee: "Niet gebruiken na 2009". Jullie begrijpen het: We moeten echt eens de bezem door deze kastjes halen ??. Wel is de pleister gebruikt, met wat risico, maar dat wilde Sandra wel nemen. Terug naar de wedstrijden.
Gloednieuw
Intussen zijn baan 2 en 3 ook al bezet. Op baan 2 mixed Ans daar met zoon Henjo tegen onze gloednieuwe leden Yaira van Nielen en Robin Bloemendaal …..ja inderdaad de zoon van een van de wedstrijdleiders. De GD8 krijgt hiermee wat extra kleur.

De 'routiniers' Ans en Henjo hadden een relatief makkelijke start tegen het jeugdige koppeltje van Bloemendaal en van Nielen (Nee niet het kopje en niet vanille). Het werd een 6-1, 6-1 winst voor Ans en Henjo, maar Robin kwam toch trots bij Papa Ronald melden dat hij in 'zijn eerste wedstrijd ever' een paar lekkere service-games had weten te winnen. En Yaira (uitspraak JA-IRA, een Heebreeuwse naam) vond het wel leuk, maar vond ook dat ze te vaak missloeg. Nou dat laatste vind ik ook altijd van mezelf :-).

Maar het positieve gevoel overheerste duidelijk bij het stel, en ook Ans meldde later dat ze een heerlijke eerste CK2016-avond had beleefd. Voor deze ene poule van vier koppels in de GD8 ligt er geen kruisfinale in het verschiet, maar voor de beste twee wel een finale. Alle kans dus nog voor Robin en Yaira, de jeugd leert immers snel ??
Koude oorlog
We zagen Jan Lensen op het terras zitten....en Cokkie meldde zich, licht in paniek, want Bets had in alle spanning rondom de aankomende GD-clash met de familie van Breukelen haar tennisracket vergeten mee te nemen, en het was al bijna tijd om te beginnen. Er scheen al een tijdje een Koude Oorlog gevoerd te worden tussen deze koppels. Zo mailde Herman naar de wedstrijdleiding dat hij ''in goed overleg' de geplande wedstrijd van 19:00 uur naar 19:30 uur had verzet. Maar later schreef Cokkie terug: "In goed overleg? 'Onder bedreiging' bedoel je!". Nou, dat had de toon wel gezet.

De beste ballen werden uitgezocht en de linesmen waren al naar baan 3 gegaan om hun posities in te nemen. "Veel succes allemaal" riepen wij de spelers nog na ...en je zag de opwinding van de rode koontjes van Irma afstralen op weg naar baan 3. De eerste set leek wel een kruisfinale zo spannend!!. Het werd een krappe 7-6 voor Cokkie en Bets (klinkt als "Porgy & Bess" uit de beroemde Opera van George Gershwin uit 1934). In de 2e set moest Herman de strijd helaas opgeven. Hij had zijn pols kennelijk de afgelopen dagen overbelast. Heel sneu natuurlijk, maar op het terras werd in de stille uurtjes door de laatblijvers wel flink gefantaseerd over natuurlijk kruisfinales, maar ook over mogelijke oorzaken van polsblessures in het algemeen. We houden het hier even op 'domme pech' en hopen Henk en Irma gewoon weer in de volgende poule-wedstrijd terug te zien. Dat is dan maandag 19 september om 20:30 uur. De slag is misschien gewonnen, maar de oorlog nog niet!!
Bonkoro
Van Fred, onze half-Indische half Surinaamse Oostvaarders Plassen-bespieder, wisten we al dat ie met vele verhalen bij onze tafel langs zou komen. Nu was de aanleiding het ongelooflijke feit dat er ondanks de geringe deelname dit jaar aan de CK2016 voor Senioren kennelijk geen geschikt moment was in te plannen voor zijn GD7 met Marga. Nou, Fred .... wij weten dat àls er een gaatje te vinden is in het rooster, dat dan Bloempie dat als eerste weet te vinden. Bloempie zegt: "Fred, praat met Marga, en los het op...en kom terug met een voor jullie beiden geschikte tijd". Niet lang daarna kwam Marga ook binnen, en leek het probleem snel verholpen. Iedereen blij. Marga en Fred mochten meteen naar baan 4 waar de GD7 partij tegen Easy rider Hesse en Yolanda van Koert (uitspraak JO-LAN-DA) gespeeld zou worden.
So you think you can dance
Intussen konden ook de laatste twee partijën van de avond de baan op. Baan 1 kreeg de Ladies Doubles first round tussen het koppel Marjolein Duyfjes&Hels Angels tegen het koppel Mary Kors &Karen Carpenter. Op baan 2 de schakende tennisser Sjeik Ton Schaak tegen de kansloze Cycloop Theodorakis, die echter in zijn wedstrijd regelmatig ten dans werd gevraagd door Marjolein van baan 1. Het was al lastig natuurlijk om de concentratie te bewaren tegen die slimme balletjes van Ton, maar de Sirtaki tussen de rally's door werd echt teveel van het goede voor Theodorakis: 6-0, 6-1 voor de Sjeik, die zich al welhaast mag gaan verheugen op een kruisfinale !! Daarna werd er met wat bier en witte wijn op ijs heerlijk gekletst over wereldreizen, allochtonen en Asielzoekers aan een tafeltje met de hele familie Scheik, behalve Thomas dan.
En de Ladies lieten zich op baan 1 niet afleiden, en Els&Marjolein wonnen strak met 6-3, 6-3. Voor Mary en Karin was er natuurlijk geen enkele reden om op het terras niet net zo goed deel te nemen aan de gezelligheid. Er was wel wat extra Röering in de wedstrijdkamer, omdat fotograaf Bloempie een foto geschoten had van de Ladies die eerst langs de ballotage-commissie moest.
Kruisfinales
Fred en Marga speelden dus op baan 4 tegen TheoH en Yolanda. Daar werd op het scherp van de snede gespeeld, waarbij interim lijnrechter Hans van der Vlugt een speciale rol speelde bij een 15-30 of 30-15 stand, waardoor zowaar een hele game daarna op herhaling ging. Fred en Marga wonnen uiteindelijk met 7-5, 6-4. En nu komt het: ........ Twee poules van drie koppels in een inmiddels op elke CK Senioren wel beladen GD7 toernooi en dan toch géén kruisfinales?? Wow !! Dat leek wel de aan- en tevens de inleiding van een lange, maar oh zo gezellige terrasnacht tot in de stille uurtjes. Barkeepers Marco en Frank, beiden goed voor ongeveer 30 stuks bitter-, bami- en nassiballen, gaven de strijd als eerste op en gingen huiswaarts. Dat kon, want het was is een besloten Clubevenement waar elke Waterwijker kan helpen met afsluiten van de kantine, nietwaar! Maar zeer bedankt, heren voor de goede service op deze eerste nacht van maandag op dinsdag. De volgende dag bleek dat het gelach toch sterk te horen was geweest op de Wijde Blik, en misschien ook wel op het Botplein. Iets rustiger dus voortaan.


