Dag 8 maandag 19 sept. 2016

21-09-2016 23:14

Bekroning 

Zo....de eerste week zit er op, en we gaan nu geleidelijk naar het finale-weekend toewerken. De meeste kaarten richting halve- en kruisfinales zijn wel geschud, maar gelukkig nog niet alle. Er is bij velen nog hoop om op de zondag te kunnen spelen en mee te doen voor de prijzen. De organisatoren doen natuurlijk mee, maar zijn pas echt van succes verzekerd als het toernooi voor iedereen de boeken in gaat als een leuke periode uit het jaar... een soort bekroning van het seizoen voor alle leden. De spanning stijgt, maar gaat niet ten koste van het peil. Op naar de eerste wedstrijden van de 2e week. 

Knuffelbeer 

Rustig en gemoedelijk liepen Jan Wouter Beerekamp, alias "JeeWee" bij de voetballers, alias "de Beer" bij de organisatie, met zijn opponent Theodorakis die t/m zijn 19e nog Indonesiër was, door de prachtige bosroute naar de Jos Odijk Arena (baan 2) om de strijd aan te gaan die de Beer weer wat dichter bij een kruisfinale-plekje moest brengen. Voor die blanke Indo maakte het allemaal niet veel meer uit...hij was al kansloos voor de prijzen....maar wilde zijn huid duur verkopen. Nou, een lekkere wedstrijd werd het hoor, met prachtige rally's....op het scherpst van de snede (denk maar aan die vier ballen die vanuit het achterveld via het net en onbereikbaar voor de Beer gescoord werden). De Beer ging weer los en sloeg terug met strak precisie-spel en wist de partij toch betrekkelijk eenvoudig (gezien de stand dan) naar zich toe te trekken met 6-3, 6-2. Na afloop bleek de Beer ook een knuffelbeer te zijn, want hij had zo lekker gespeeld dat hij een hand eigenlijk onvoldoende vond om zijn opponent te bedanken. 

Dieselmotor 

Ondertussen was op het Centre Court de Chinees Ling begonnen aan zijn duel tegen Sjakie Swart. Wij wisten nog hoe taaie Sjakie het vorig jaar zo goed volhield met lange rally's tegen de grote afwezige dit jaar: Italiaan Dottore Mark Wanschers. Dus we konden best strijd verwachten. Dat laatste bleek alleen in de 2e set, want de eerste vloog voorbij met 6-0. Maar toen kwam de Dieselmotor van Sjakie op gang, en moest de Chinees alle zeilen bijzetten om de partij met 7-5 naar zich toe te trekken. Met alleen nog Flowerdale en de "Schrik van de Ardennen" te gaan, leek Ling aardig gepositioneerd richting eventuele kruisfinale in de HE6. 

Mother&Son 

Om 20:30 werd op baan 4 de GD8 gespeeld tussen Mother&Son (Ans&Henjo) tegen Man&Wife (Herman&Irma), waar het sterke loopvermogen van Henjo erg goed van pas kwam om eventuele gaten die Ans liet vallen, te dichten. Het begin was duidelijk in het voordeel van Mother&Son, maar in de 2e set werd het echt een spannende aangelegenheid. De pols van Herman was inmiddels weer hersteld en Irma liep als een kievit over het gravel. De smile op het gezicht van Ans echter, verraadde het overwinningsgevoel al en zo werd het 6-4 in een bijna twee uur durende partij!! Daarmee was de poule bijna afgewerkt. En de Mother&Son-formule heeft weer eens goed gewerkt. Zie daarvoor o.a. ook YouTube https://www.youtube.com/watch?v=SJiiFVSYInw . 

Dopingcontrole 

Baan 3 werd vervolgens bemand met Mister Jordy tegen de de Brit Andrew Cleanfield .... Nou? Dat kan er maar één zijn. Andrew had de pech vorige week ruzie te maken met een Tijgermug, en dat heeft 'm wat verplichte rustdagen opgeleverd met de nodige antibiotica. Hij mocht voluit gaan van de plaatselijke geneesheren, en voorafgaand aan deze wedstrijd vond eerst een strenge dopingcontrole plaats op verzoek van de hoofdscheidsrechter. Die werd overigens met glans doorstaan, en het werd een redelijke partij waarbij Mr. Jordy wel het overwicht had met 6-2, 6-3. Voor hem gaat het nu spannender worden, want eerst wacht Roebie hem op en bij winst wacht de laatste poule-horde... Grrrrrrr.....de Beer. En Andrew krijgt de komende dagen nog genoeg te doen met matches tegen Sjeik Ton en 'last but not least' Theodorakis. 

Blanke Aboriginal

Tot slot van de avond mocht Flowerdale weer eens opdraven...dit keer moest aanvaller Martijn van Gaalen (die net als Leontien van Moorsel de bijnaam "Tinus" schijn te hebben). We weten inmiddels dat Flowerdale nou niet de vorm van zijn leven heeft, maar vorm of geen vorm, fit of niet fit, zomaar pakken doe je hem niet, deze blanke Aboriginal. Tinus schoot in de eerste set al zijn giftige pijlen richting de Aussi, en leek bij een 5-4 voorsprong de 1e set te gaan pakken. "No way", dacht Bloempie...en hij draaide het momentum om naar een 7-5 winst. In de 2e set was Martijn op. Nog wel lange rally's hoor, maar het werd toch 6-0 voor Flowerdale, die zo als poulewinnar zijn kruisfinale veilig stelde. Tegen wie? Dat is nog niet zeker ...haha.