Heren 35+ team 1 zondag 12 april 2015

All out –Waterwijk 4-2

Zondag 12 april wedstrijd dag 2 in de hoofdklasse, na een flink pak slaag tegen de nummer 3 van Nederland van 2014 gingen we vol goede moed naar Aalsmeer. Een thuishaven voor onze tuinder Menno. Hij werd onthaald door een paar oude maten als “mister backhand”. Wij keken nogal verbaasd aangezien Menno standaard loopt de mopperen over zijn backhand, trouwens ook over zijn forehand, volley, service, en de niet aanwezige taart bij aankomst. Onze Archie Bunker ( voor de oudere lezers) valt vooral op door zijn pessimistische opmerkingen en zijn enorme drive bij ons geliefde spelletje tennis J.

De aanvoerder van onze tegenstander was duidelijk niet aanwezig, geen taart dus ( wat een  tegenvaller), thee zonder theezakjes en geen baan om op te spelen. Dat wordt een lange dag!

Een driftige vrouwelijke baancommissaris kwam melden dat we maar 5 minuten mochten in spelen. We knikte met een blik of ze wel helemaal goed bij haar plaatje was. Kom op zeg 35+, je schoenen strikken duurt dan al 5 minuten. Nee Sascha Morali, dat gaat hem niet worden.

Onze tegenstanders konden wel wat vrouwelijke regelkracht gebruiken, want wie had ook al weer de ballen meegenomen? En er waren ook ergens wedstrijd formulieren maar waar?

Maar we zaten lekker in de zon op het terras dus laat de heren maar zoeken, Mark mocht uiteindelijk als eerste op de baan. Aangezien ik als tweede vrij direct achter Mark de baan op moest heb ik weinig gezien. Uit onbetrouwbare bron kreeg ik mee dat het niet echt lekker liep, 2 matchpoints niet verzilveren in de eerste set en teveel dubbele fouten werden Mark fataal. Jammer man volgende week beter!

In mijn eigen wedstrijd tegen Dave ( alias Dave de Knaller) liep het de eerste set gelijk op. 7-6 werd het voor Dave de Knaller ( 4-1 voor in de tiebreak gvd), zijn service ging steeds beter en harder lopen en de tweede set had ik weinig tot niets in te brengen 6-2.

Als derde ging Michiel de baan op, daar lagen kansen echter raakte Michiel na 3 ballen geblesseerd aan zijn bovenbeen. 7-5 verliezen in de derde set met zo’n blessure zegt genoeg over de kansen die een fitte Michiel had gehad. Een balende Giel, die de laatste jaren veel pech blessures heeft. Je wordt ouder “Opa” zou de altijd sarcastische opmerking van Menno normaal zijn. Echter Menno was rustig, wat gespannen want hij moest tegen een oude maat. Good old Elbert. Elbert had een half uur nodig gehad om zicht te verkleden en was volgens Menno een goede tegenstander ( had ik ook gezegd als ik Menno was).

Vooral die gedachte koste Menno de eerste set, Elbert liep nog minder dan Menno ( en dat is knap!). De tweede set ging naar Menno en de derde set was een set tussen twee psychische tijgers. Rijp voor Ted Troost de sport psycholoog. De 1 liep nog meer met zijn hoofd naar beneden dan de ander. Ze hadden er echt zin in deze twee turbo’s. Gelukkig werd ons loopwonder op tijd wakker, als hij deze had verloren dan hadden we met de bus terug gegaan J (Menno was de Bop).

Beide dubbels konden starten, een niet fitte Michiel met Mark streden een oneerlijke strijd tegen Dave de knaller en zijn gezellige dubbelpartner ( kwam binnen zonder kloppen en ging weg zonder een woord ( ja gestolen van de Dijk). De stand was niet best maar er is wel gestreden.

De dubbel van Menno en ik zij de gek ging van start, we hadden wat recht te zetten en dat deden we ook. Menno als vanouds beukend van achteruit, en ik vliegend aan het net. Het werd een puike pot! 6-2 en 6-3 Bam!

Dat eerste biertje smaakte daardoor een stuk beter ( de opvolgende biertjes overigens ook). We aten nog een heerlijk sateetje en wonnen wederom de derde helft ( alleen Dave de knaller kon meekomen).

De terugweg werd er 1 van hadden en als! Ja, er had meer in gezeten maar het werd het net niet.

Er was geen taart, er waren geen netpalen en de blessure van Michiel is echt balen. Next time better!

Met dank aan onze supporters ( Kees en Els). 19 april thuis tegen Oud Wassenaar, met taart en netpalen J.